ได้อ่านหนังสือของ Malcolm Gladwell ชื่อ”Outliers : The Story of Success” ที่มีชื่อแปลไทยว่า “สัมฤทธิ์พิศวง" ตีแผ่ความสำเร็จในมุมที่คาดไม่ถึง  ที่มีการจับประเด็นเรื่อง “ความสำเร็จ” โดยพยายามสำรวจและวิเคราะห์ ปัจจัยอะไรกันแน่ที่ทำให้คนเราประสบความสำเร็จในระดับสูงสุด ทำไมคนเราถึงประสบความสำเร็จไม่เท่ากัน แม้ว่าจะมีระดับสติปัญญาและความพยายามเท่าๆกันก็ตาม และข้อสรุปของเขาก็จะทำให้ผู้อ่านตัองทึ่ง เพราะเป็นมุมมองที่ไม่เคยคิดถึงมาก่อนเลย เรื่องหนึ่งที่ได้มีการพูดถึงที่น่าสนใจ และสามารถนำมาเกี่ยวโยงกับกีฬากอล์ฟ นั้นก็คือเรื่องอัจฉริยภาพ หนังสือได้พูดว่า ในหลายช่วงปีที่ผ่าน มามีการค้นคว้าทำการวิจัยอย่างมากมาย มหาศาลว่า ระดับความฉลาดที่วัดเป็นไอคิวของแต่ละคนมีผลต่อ “ความสำเร็จ” ต่อชีวิตตัวมากน้อยแค่ไหนในเกณฑ์วัดระดับไอคิว

ไอคิวต่ำกว่าระดับ 70 จะจัดอยู่ในจำพวกที่มีปัญหาทางด้านปัญญา หรือปัญญาอ่อน

ไอคิว 100 ก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ปานกลาง

และต้องมีไอคิวสูงกว่านี้หน่อยที่จะ สามารถเรียนจบระดับปริญญาตรี หากเรียนในระดับที่สูงกว่านี้ ก็ต้องมีไอคิวที่สูง ขึ้นมาอย่างน้อยที่ 115 ถ้าสรุปโดยสังเขปแล้ว ยิ่งมีไอคิวสูงเท่าไหร่ ก็จะยิ่งได้รับการศึกษาสูงขึ้นเท่านั้น รวมทั้งมีแนวโน้มที่จะหาเงินได้มากขึ้น แต่ก็มีปมสะดุดอยู่หน่อยหนึ่ง ความสัมพันธ์เชื่อมโยงระหว่าง “ความสำเร็จ” กับ “ระดับไอคิว” ก็มีแค่ถึงระดับหนึ่งเท่านั้น

     เมื่อใครมีระดับไอคิวถึงระดับ 120 การมีระดับไอคิวสูงขึ้นก็ไม่ได้มีผลได้เปรียบในการใช้ชีวิตในโลกประจำวัน

     ในผลวิจัยของนักจิตวิทยาชาวอังกฤษ Liam Hudson ได้เขียนว่า ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจกันทั่วไปว่าคน ไอคิว 170 จะตัองฉลาดกว่าคนที่มีไอ คิว 70 แล้วก็เช่นเดียวกันระหว่างคนไอคิว 100 กับ 130

     แต่ความแตกต่างนี้จะ เริ่มเลือนหายไปเมื่อมาเปรียบเทียบกัน ระหว่างบุคคลที่มีไอคิวสูงทั้งสองคน นักวิทยาศาสตร์ที่มีไอคิว 130 ก็มีโอกาสชนะรางวัลโนเบลเฉกเช่นกับอีกคนที่มีไอคิว 180

     ซึ่งเรื่องไอคิวนี้ ก็เปรียบเสมือนเรื่อง “ความสูง” ในกีฬาบาสเกตบอล คนที่สูง 5 ฟุต 6 นิ้ว จะมีโอกาสเล่นในระดับ NBA ไหม คงไม่ล่ะ คุณต้องสูงอย่างน้อย 6 ฟุต หรือ 6 ฟุต 1 นิ้ว ถึงจะมีโอกาสสูงที่จะเล่นในระดับนั้นได้ แล้วมันคงจะดีกว่าที่จะสูง 6 ฟุต 2 นิ้ว แทน 6 ฟุต 1 นิ้ว และ 6 ฟุต 3 นิ้ว แทน 6 ฟุต 2 นิ้ว แต่เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง แล้ว ระดับความสูงก็จะไม่ถือว่า “ได้เปรียบ” มากเท่าไหร่แล้ว ผู้เล่นที่สูง 6 ฟุต 8 นิ้ว ไม่แน่ว่าจะเก่งกว่าคนที่เตี้ย กว่า 2 นิ้ว หรือเปล่า ( Michael Jordan สุดยอดนักบาส NBA มีความสูง 6 ฟุต 6 นิ้ว) นักเล่นบาสฯ  “เพียง” แต่ต้องสูงให้  “พอ” เท่านั้น เหมือนเช่น “ความฉลาด” เราต้องมีไอคิวให้ “เพียงพอ” เช่นกัน แล้วนี่เกี่ยวอะไรกับเรื่องกอล์ฟ ? ลองอ่านตามไปเรื่อยๆ เดี๋ยวตอนท้ายๆ เราจะเข้าใจมันเอง

Malcolm Gladwell

     ก่อนถึงจะเชื่อมโยงไปที่เรื่องกอล์ฟ ขอยกตัวอย่างเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้เล่นเกมโชว์ตอบ คำถาม “1 vs 100” ของประเทศสหรัฐอเมริกาใน ช่วงปี 2008 ที่มีชื่อว่า Christopher Langan ที่ได้ รับฉายาว่าเป็น “บุคคลที่ฉลาดที่สุดในอเมริกา” เมื่ออ่านประวัติช่วงวัยเด็กของเขาที่ถูกเขียนลงไว้ในหนังสือ ก็จะอดทึ่งกับความอัจฉริยภาพของเขาไม่ได้ แล้วอดนึกต่อไปไม่ได้ว่า เขาต้องประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างแน่นอน แต่อย่างที่ได้มีการอธิบายไว้ตอนต้นแล้วว่า ระดับ IQ มีเกณฑ์จำกัด คือเมื่อถึงระดับหนึ่งแล้ว การมี IQ เพิ่มขึ้น ไม่ได้แปลถึงการที่จะมีความสำเร็จเลย

     ในบทแนะนำของตอน “1 vs 100” ที่ออกอากาศ ได้บอกไว้ว่า “Einstein มีระดับ IQ 150 และ Christopher Langan มีระดับ IQ 195” เมื่อเทียบแล้ว Langan มีระดับ IQ สูงกว่า Einstein ถึง 30% แต่นี่ไม่ได้หมายความว่า Langan “ฉลาด” กว่า Einstein ถึง 30% เราจะสรุปได้เพียงแต่ว่า เมื่อต้องมาไตร่ตรองเรื่องยากๆ อย่างเช่นฟิสิกส์แล้ว “ทั้งคู่” นี้ฉลาด “เพียงพอ” ที่จะทำได้ สำหรับคนที่มี IQ สูงถึง 195 อย่าง Christopher Langan เราคงวาดไว้ว่าเขาต้องจบการศึกษาในขั้นระดับสูง และมีอาชีพที่ต้องใช้ความรู้เป็นหลัก แต่ในความเป็นจริงแล้ว Langan ได้ ประกอบอาชีพทำงานก่อสร้างบ้าง ทำงานเป็นลูกจ้างบนเรือเก็บหอย ทำงานโรงงาน และสุดท้าย เป็นผู้เฝ้าประตูตามผับตามบาร์ โดยในตลอดระยะเวลานั้นเขาก็ยังศึกษาอ่านเรื่องปรัชญา คณิตศาสตร์ และฟิสิกส์อย่างต่อเนื่อง เป็นอย่างนี้ได้อย่างไร เพราะระดับ IQ ไม่ได้แปลถึงความสำเร็จเสมอ Christopher Langan ที่มีระดับ IQ สูงปรี๊ด และมีความรู้ความฉลาดอย่างล้นฟ้า ยังขาดองค์ประกอบสำคัญที่ต้องมีคู่กับ “ความฉลาด” ถึงจะประสบความสำเร็จได้ ซึ่งองค์ประกอบนี้ และเรื่องราวเหล่านี้เกี่ยวอะไรกับกีฬากอล์ฟ  ก่อนที่จะถึงเรื่องนั้น ลองมาตอบคำถามเหล่านี้กันดูก่อน 

Christopher Langan

Einstein

จงเขียนวิธีหรือประโยชน์ใช้สอยต่างๆ ของ สิ่งของต่อไปนี้ให้ได้มากที่สุด 1. ก้อนอิฐ 2. ผ้าห่ม

     หวังว่าผู้อ่านคงพยายามคิดตามไปด้วยกับคำถามที่ได้ตั้งไว้ด้านบน 

     ที่นี้เรามาลองฟังคำอธิบายถึงความสำคัญของคำตอบ แล้วเกี่ยวโยงอย่างไรกับ “ความสำเร็จ” และการเล่น “กอล์ฟ” คำถามที่ถามไปนั้น เป็นตัวอย่างของแบบ ทดสอบที่เรียกว่า “Divergence Test”  ซึ่งจะต่างจากแบบทดสอบวัดระดับ IQ

     การวัดระดับ IQ จะให้คำตอบที่เป็นไปได้หลายคำตอบ แล้วให้คุณ “Converge” คือ วิเคราะห์รวบยอดหาผลสรุปที่เป็นคำตอบที่ถูกต้องออกมา

    แต่ใน “Divergence Test” จะบังคับให้คุณต้องใช้จินตนาการและคิดหาคำตอบ ที่หลากหลายอย่างมากที่สุด โดยในบททดสอบนี้ จะไม่ได้มีคำตอบที่ถูกต้องเพียงคำตอบเดียว แต่จะดูว่าคุณสามารถคิดหาคำตอบได้มากแค่ไหน และคำตอบของคุณมีเอกลักษณ์มากเพียงใด สิ่งที่แบบทดสอบนี้ต้องการวัดไม่ใช่ความฉลาดในการวิเคราะห์ แต่เป็นสิ่งที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง เป็นสิ่งที่คล้ายคลึงใกล้เคียงกับสิ่งที่เรียกกันว่า ความคิดสร้างสรรค์การมีจินตนาการ

     ต่อไปคือตัวอย่างคำตอบจากแบบทดสอบ “ประโยชน์ใช้สอยของสิ่งของ” ของนักเรียนที่ ชื่อ พูล จากโรงเรียนมัธยมปลายชั้นนำแห่งหนึ่งในอังกฤษ

(ก้อนอิฐ)

 1. ใช้ในการขว้างกระจกร้านขาย ของให้แตกเพื่อขโมยสินค้า

2. เป็นที่เชื่อมรวมตัว บ้านให้ตั้งทรงรูปอยู่

3. เพื่อถ่วงผ้านวมให้ยึดอยู่ ติดกับเตียง โดยผูกอิฐไว้ในทั้งสี่มุมของผืนผ้า

4. ใช้เป็นอุปกรณ์ในการทุบขวดน้ำอัดลมที่หมดแล้ว

(ผ้าห่ม)

1. ใช้ห่มบนเตียง

2. ใช้ทำเป็นเต้นท์

3. ใช้ในการส่งสัญญาณควัน

4. ใช้เป็นผ้ารับลม เพื่อเคลื่อนเรือ รถลาก หรือแคร่หิมะ

5. ใช้แทนผ้าเช็ดตัว

6. ขึงให้ตึงแล้วใช้เป็นตัวรองรับผู้คน ที่กระโดดออกจากตึกระฟ้าที่กำลังลุกไหม้อยู่

คราวนี้ เพื่อเป็นการเปรียบเทียบ ลองพิจารณาคำตอบของนักเรียนอีกคนหนึ่งที่ชื่อ ฟลอเรนซ์ ที่เป็นเด็กอัจฉริยะและมี IQ สูงสุด คนหนึ่งในโรงเรียน

(ก้อนอิฐ)

1. ใช้ในการก่อสร้าง

2. ขว้างปา

(ผ้าห่ม)

1. ให้ความอบอุ่น

2. ดับไฟ

3. ผูก กับต้นไม้ทำเป็นเปลญวนเพื่อใช้นอน

4.ดัดแปลง เป็นเปลหามผู้บาดเจ็บในยามฉุกเฉิน

     จะเห็นได้ว่าคำตอบของ ฟลอเรนซ์ จะบอก ถึงแค่วิธีการใช้ของสองสิ่งเหล่านี้ในขั้นพื้นฐาน เพียงอย่างเดียว เมื่อเปรียบกับคำตอบของ พูล ที่มีอารมณ์ขัน ความขี้เล่น และความคิดออกนอก แนวในคำตอบของเขา IQ ของ ฟลอเรนซ์ นั้นมีระดับสูงกว่า พูล แต่ก็แทบจะไม่มีความหมายอะไร เพราะระดับ IQ ของ พูล ก็อยู่ในระดับที่สูง “เพียงพอ” (ได้อธิบายถึงความหมายของ “เพียงพอ” ในตอนก่อนๆ หน้านี้ ) ดังนั้นถ้า “ความฉลาด” มีผลถึงแค่ระดับหนึ่ง เมื่อพ้นขีดกำหนดนั้นไปแล้ว ตัวแปรอื่นย่อม มีผลต่อการประสบความสำเร็จของบุคคลนั้น เช่น ความคิดสร้างสรรค์และการจิตนาการ เพราะถ้าดูจากคำตอบของนักเรียนสองคนที่ได้ยกเป็นตัวอย่าง ท่านผู้อ่านคิดว่าคนไหนจะสามารถพลิกแพลงหาทางรอดในการดำเนินชีวิตได้มากกว่ากัน เสมือนในกีฬาบาสเกตบอล (ที่ได้ยกตัวอย่างในบทความก่อน) เมื่อผู้เล่นมี “ความสูง” ที่เพียงพอแล้ว เราก็ต้องมาดูหรือคำนึงถึงองค์ประกอบ อื่นๆ เช่น ความเร็ว การวางตัวบนคอร์ท ความว่องไว ความชำนาญในการเลี้ยงลูก และความ แม่นยำในการชู้ตลูกลงห่วง เพื่อดูว่าผู้เล่นนั้น จะเล่นได้ดีแค่ไหน

     ดังนั้นในการที่จะประสบความสำเร็จในการเล่นกีฬากอล์ฟ การฝึกให้มีพื้นฐานเทคนิคที่ดีนั้น ก็มีความสำคัญระดับหนึ่ง แต่จะไม่ได้เป็น ตัวกำหนด “ผู้ชนะ” เสมอไป เพราะในหลายครั้ง เราจะพบว่า “ผู้ชนะ” ไม่ได้มี “เทคนิค” ที่ดีกว่าผู้เล่นคนอื่นๆเลย แต่ชนะได้เพราะอาศัยความ “เก๋า” กว่า ซึ่งความ “เก๋า” นี้จะฝึกสร้างขึ้นได้จากการออกรอบให้บ่อย การออกรอบจะเป็นเสมือนการทำ “Divergence Test” ที่จะฝึกการใช้ความคิดสร้างสรรค์จินตนาการในการคิดหาวิธีการตีที่หลากหลายในสภาพที่เปลี่ยนแปลงในแต่ละหลุม แต่ละช็อต

     การฝึกซ้อมในสนามไดรฟ์ก็จะเหมือนการฝึกยกระดับ IQ ให้สูงขึ้น แต่พอทำได้ถึงระดับหนึ่งที่ “เพียงพอ” แล้ว การซ้อมให้เทคนิคดีขึ้นก็ จะไม่มีความหมายแล้ว ที่เขียนมายืดยาว ก็เป็นเพียง เพราะอยากเน้นย้ำถึงความสำคัญของการออกรอบ โดยเปรียบให้เห็นภาพกับตัวอย่างขององค์ประกอบที่จะนำพาซึ่งผลสำเร็จในชีวิตโดยทั่วไป   จึงอยากสนับสนุน ให้นักกอล์ฟที่ต้องการพัฒนาฝีมือนั้น โดยเฉพาะนักกอล์ฟเยาวชนที่ต้องการไปสู่ความเป็นเลิศ ให้ออกรอบให้มากที่สุดที่จะมากได้ อย่าจมปรักอยู่แต่ในสนามไดรฟ์ การมีเทคนิคดีอย่างเดียว เหมือนการมี IQ ที่สูงอย่างเดียว จะไม่ได้หมายถึง การที่จะประสบความสำเร็จ การออกรอบจะสร้างความคิดสร้างสรรค์ ฝึกการจินตนาการ เมื่อมาบวกกับ “เทคนิค” ที่ดี “เพียงพอ” แล้ว ท่านจะพบว่า “ความสำเร็จ” ที่ ต้องการนั้น ไม่ได้อยู่ไกลเกินเอื้อม

โปรอาย นรีนุช มีโพธิ์สม 

สนใจเรียนกอล์ฟกับโปรอาย กดปุ่มโทรออกสีเขียวด้านล่าง

Tags : lesson , Instruction , Swing ,  สอนกอล์ฟ เรียนกอล์ฟ  , Biginner , Mental Success  

สอบถามเพิ่มเติม